To kolejna po Blogu osławionym między niewiastami porcja dobrej polskiej satyry w wykonaniu jednego z czołowych przedstawicieli tego gatunku. Andrus ma niebywały dar opowiadania. W jego ustach nawet najbardziej banalne wydarzenia urastają do rangi co najmniej rozmów na szczycie. Szczyty bywają różne, ale jedno je łączy: wyróżniają się. Perfekcyjnie potrafi wprowadzić zamęt, odwracając utarte zwroty, burząc od wieków wydeptywane ścieżki skojarzeń. jest doskonałym obserwatorem, widzi świat w szczegółach, zwracając uwagę na to, co większości umyka, i nieustannie zaskakuje. jego skojarzenia z każdym kolejnym zdaniem podążają w coraz to innym kierunku, niezgodnym z tym, co podpowiadają nam... schematy.

Dodajmy do tego niebanalną umiejętność łączenia słów i znaczeń, których pozornie połączyć się nie da, oraz zdolność dorabiania idei do tego, co - często przypadkowo - powstało. Od tytułu tej książki począwszy...
[Magdalena Wiśniewska - czytelniczka i recenzentka]